Sportvonkjes Door Femke Vonk (Vonk tekst en design)
In Sportvonkjes zet ik regelmatig een sporter in het zonnetje.
In deze editie aan het woord: Patrick van der Weegen.
Patrick begon zijn carrière als gymleraar, maar wilde meer dan in een gymzaal staan. Inmiddels is hij mastertrainer Keiser Europe, fysioloog, trainer, coach en eigenaar van leefstijlstudio FTP.
Patrick over sport, ondernemen en beter worden na je vijftigste.
Het knalde altijd bij ons
Ik kom uit een gezin met drie jongens – ik ben de kleinste en de jongste van het stel en ik ben 1 meter 90 en weeg 85 kilo. Kan je nagaan hoe de anderen eruitzien.
Onze vader zat bij de marine, en zat daar in het Nederlandse marinevoetbal- en marinevolleybalteam. Die was supersportief, en sporten werd ons dan ook met de paplepel ingegoten.
Het knalde altijd bij ons, het huis barstte van de energie. Met drie van die jongens thuis was sporten echt bittere noodzaak om de energie in goede banen te leiden. Van origine ben ik gymleraar, net als mijn oudste broer. Het is een mooi vak, maar het was voor mij niet voldoende om alleen maar in die gymzaal te staan.
Daarom ben ik me ook op andere vlakken gaan ontwikkelen.
Inmiddels ben ik fysioloog, heb ik bedrijfskunde gestudeerd en heb ik mijn master gehaald in cycling-anatomie en coaching.
Allemaal sport gerelateerd, dat zit er gewoon ingebakken.
Ontwenningsverschijnselen
Die achtergrond verklaart ook wel dat ik ontwenningsverschijnselen krijg als ik niet beweeg. Dat hoeft helemaal niet competitief te zijn, want winnen en verliezen, daar heb ik niet zo veel meer mee. Maar ik heb wel een lichamelijke uitdaging nodig.
Ik probeer elke dag minimaal een uur te bewegen.
De intensiteit hangt af van hoe ik me voel – ik luister heel goed naar mijn lijf.
Daar zit natuurlijk wel een wetenschappelijk samengesteld trainingsprogramma achter. Maar zo’n schema is opgesteld in de veronderstelling dat je elke dag honderd procent functioneert. En zo zit het leven niet in elkaar.
Bovendien: ik ben 52 inmiddels, ik tel de goede dagen.
Toen ik 20 was telde ik de slechte dagen.
Gunstig genenpakket
Mijn broers en ik zijn wel behept met een voor sporten behoorlijk gunstig genenpakket. We zijn alle drie in de 50, maar sporten gaat ons nog steeds gemakkelijk af. Mijn beide broers hebben een soortgelijk dagschema als ik,
elke dag doen we wel iets aan sport. We hebben ook de luxe om onze dagen zo in te delen, niemand van ons heeft een baan van negen tot vijf.
Mijn oudste broer is mijn beste trainingsmaatje, we rijden heel veel leuke ritjes met elkaar, door heel Europa.
De middelste is van triatleet inmiddels extreemsporter geworden, die loopt hardloopwedstrijden van 129 kilometer.
Lijf en hoofd zie ik niet los van elkaar
De Australische filosoof Damen Young,
schreef het boek ‘Filosoferen over sport en bewegen
In dit boek legt hij uit waarom de een beweegt, de ander drinkt en een derde schildert. Dat is om te mijmeren en je hoofd leeg te maken.
Zo werkt dat ook bij mij. Ik heb sport nodig om mijn hoofd leeg te maken.
Tel daar de endorfine, dopamine, adrenaline bij op, waardoor ik ook nog een high krijg. Ik voel me de hele dag prettig, mijn lijf vraagt om een bepaalde inspanning, zodat mijn hoofd kan functioneren. Die twee kan ik niet los zien van elkaar.
Geïntegreerde aanpak
Ik heb heel bewust de keuze gemaakt om met StudioFTP te starten in coronatijd. StudioFTP is een leefstijlcentrum, waar ik fietsen combineer met yoga en sport specifieke vormen van krachttraining – niet gericht op spiermassa, maar op functionaliteit en snelheid.
Het rooster zit zo in elkaar dat je altijd heel efficiënt kunt trainen.
Van 19.00 tot 20.00 is er elke dag – behalve vrijdag – yoga of een sport specifiek krachttrainingsuur.
Daarna is er een uur om te fietsen. Mensen hoeven dus voor twee uur training maar één keer hiernaartoe te komen. Dat doen de meesten twee keer in de week.
Het schema is ook zodanig opgesteld dat je niet over-traint of onder-traint. Bovendien doe ik bewust aan small group training. Dat is niet – alleen – vanwege corona.
Als je aan de fietstraining meedoet, staan je data op het grote scherm en dat is kwetsbaar. Ik wil niet dat er competitie ontstaat. In een kleine groep werkt dat beter. Naast trainingen en coaching verzorg ik ook bikefittings, want klachtenvrij fietsen maakt de sport zo veel leuker.
Binnen mijn leefstijlcentrum werk ik samen met SportFysio Leiden, Balance Diëtistepraktijk, Sanders Health Solutions en de slaapcoaches en Bedden van Dormien Beds.
Die geïntegreerde aanpak zorgt dat onze sporters het beste uit zichzelf kunnen halen.
Trainen zonder gevaar voor overbelasting
Mijn apparatuur is van Keiser en ik ben ook echt een Keiser-gek. Deze apparatuur werkt op vermogen, ook de krachtapparatuur. Door de pneumatische weerstand kun je zowel explosief, traditioneel, speed, HITT als excentrisch trainen.
Weerstand door middel van luchtdruk maakt revalideren en trainen veilig voor iedereen, zonder het gevaar van overbelasting. Dat ik mastertrainer ben voor Keiser, geeft mij toegang tot kennis die niet iedereen heeft en die kennis kan ik mooi toepassen op mijn klanten.
Yoga om rust te vinden
Voor ik mijn eigen zaak opende, gaf ik fietstrainingen bij SportCity in Leiden. Ik heb toen onder mijn klanten onderzocht wat een reden voor hen zou zijn om niet over te stappen naar mijn leefstijlcentrum. Meer dan de helft gaf aan dat het ontbreken van yoga een showstopper zou zijn. De meeste van mijn klanten zien yoga – behalve dat het kracht oplevert en zorgt voor meer mobiliteit – ook als een manier om mindful in het leven te staan Ze vinden het een mooie manier om rust te vinden.
En ik denk dat dat, zeker met al dat thuiswerken vandaag de dag, heel belangrijk is.
Vijf uur fietsen in stilte
Een van de grootste lichamelijke uitdagingen in mijn leven was de Tour for Life.
Die tocht van Italië naar Nederland fietste ik in 2012. Ik fietste mee met een groep mensen die ik eigenlijk niet kende. Na drie dagen fietsen ben je wel uitgepraat met elkaar. Dan fiets je daar, vijf uur lang in stilte naast elkaar.
Dat was zó mooi. Ik heb daar ook een van mijn beste vrienden aan overgehouden.
Fast After 50
Een andere grote uitdaging was de Mallorca 312. Dat is een ronde van – je raadt het al – 312 kilometer over Mallorca, waarbij je echt serieuze hoogtemeters maakt.
Dat deden we z’n vieren. Je stelt een doel: de ronde binnen 10 uur fietsen, en dat doel ook halen is natuurlijk waanzinnig. Maar ook dat je in de laatste 35 kilometer door iemand wordt ingehaald die 52 rijdt en dat je dan niet alleen de mogelijkheid hebt om aan te haken, maar zelfs om kopwerk te doen.
Zo goed ben ik nog nooit geweest, zo gaaf.
Er is een boekje van Joe Friel, Fast After 50, dat is echt mijn bijbel geworden.
Daar staat heel simpel in beschreven waarom je na je vijftigste nog steeds beter kunt worden. En dat klopt dus ook!
Je weet het wel als fysioloog, maar om het ook daadwerkelijk mee te maken. Geweldig. Dat gun ik iedereen.